Νευραλγία Τριδύμου Νεύρου

Τι είναι το τρίδυμο νεύρο; Είναι ένα μεγάλο νευρικό στέλεχος που νευρώνει ολόκληρο το πρόσωπό μας. Αποτελείται από 3 μεγάλους κλάδους, γι’ αυτό και το όνομά του. Η αίσθηση της αφής στο πρόσωπο, καθώς και κάθε πόνος, μεταφέρεται μέσω αυτού του σημαντικού νεύρου. Υπάρχουν 2 τρίδυμα νεύρα, ένα για κάθε πλευρά του προσώπου.

Η νευραλγία τριδύμου είναι μια νευρολογική πάθηση που χαρακτηρίζεται από επεισόδια πόνου στην περιοχή του προσώπου. 

Ο πόνος είναι ιδιαίτερα οξύς, διαρκεί μερικά δευτερόλεπτα και συχνά προκαλείται από ήπια ερεθίσματα, όπως:

• η μάσηση, 
• το χαμόγελο, 
• το άγγιγμα της πάσχουσας περιοχής, 
• το ξύρισμα, 
• βούρτσισμα δοντιών και άλλα. 

Σε συχνές περιπτώσεις είναι πόνος αφόρητος που επηρεάζει σημαντικά την ποιότητα ζωής του ανθρώπου και απαιτεί επιθετική θεραπεία. Οι ασθενείς που πάσχουν από νευραλγία τριδύμου, περιγράφουν τον πόνο τους, ως τον «χειρότερο πόνο που μπορούν να φανταστούν». Δυστυχώς πολλοί ασθενείς, μην αντέχοντας το βασανιστήριο αυτό, έχουν κάνει ακόμη και απόπειρες αυτοκτονίας.

Πως αντιμετωπίζεται η νευραλγία τριδύμου;
Τα φάρμακα είναι η θεραπεία πρώτης γραμμής για την νευραλγία τριδύμου. Ενώ μερικοί ασθενείς ανταποκρίνονται σε μέτριες δόσεις της θεραπείας με ένα φάρμακο και με μικροαγγειακή αποσυμπίεση, πολλοί άλλοι υποφέρουν από παρατεταμένες ανεπιτυχείς φαρμακευτικές θεραπείες. Οι μεγάλες δόσεις των φαρμάκων έχουν σημαντικές ανεπιθύμητες ενέργειες και οι επιπλοκές που σχετίζονται με την χειρουργική επέμβαση δεν λείπουν.


Ο βελονισμός έχει αναγνωρισθεί από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας ως επιστημονική θεραπευτική προσέγγιση με αποτελεσματική ικανότητα ανακούφισης του πόνου. Ο βελονισμός είναι μια εξαιρετικά αποτελεσματική και ασφαλής μέθοδος αντιμετώπισης της νευραλγίας τριδύμου. Μπορεί να εφαρμοστεί συμπληρωματικά με άλλες θεραπείες, είτε συμβατικές, είτε εναλλακτικές, αλλά μπορεί να εφαρμοστεί και μεμονωμένα, ως εναλλακτική θεραπεία.

Πλεονεκτήματα του βελονισμού 

• Απουσία επιβλαβών και επικίνδυνων παρενεργειών.
• Αποτελέσματα ακόμη και σε περιπτώσεις που όλα τα άλλα απέτυχαν. 
• Οι ασθενείς παρατηρούν ουσιαστική διαφορά με τακτικές θεραπείες. 
• Μερική ανακούφιση αναμένεται απευθείας ακόμη και με την πρώτη συνεδρία. 
• Είναι γενικά αναίμακτη και ανώδυνη.

Συμβουλές για την αντιμετώπιση της Δυσγευσίας

Τι μπορείτε να κάνετε
Οι διαταραχές της γεύσης μπορεί να διαρκέσουν πολύ. Μπορεί να ληφθούν διάφορα μέτρα για να αμβλυνθούν τα αποτελέσματα αυτών των διαταραχών όπως:

• Βουρτσίστε τα δόντια αρκετές φορές την ημέρα και ξεπλύνετε το στόμα με υγρό διάλυμα σόδας.
• Εάν οι τροφές και τα ποτά έχουν πικρή γεύση, προσθέστε γλυκά φρούτα ή μέλι.
• Εάν το κρέας έχει πικρή γεύση, αντικαταστήστε το με κοτόπουλο ή ψάρι, αυγά και ελαφριά τυριά.
• Χρησιμοποιήστε λαδόξιδο στο κρέας και για το κοτόπουλο ή το ψάρι χυμό ανανά, κρασί, χυμό λεμονιού, σάλτσα σόγιας ή γλυκιές και ξινές σάλτσες.
• Προσθέστε οποιαδήποτε σάλτσα σας αρέσει, αν και πρέπει να αποφεύγετε τα πολύ πικάντικα φαγητά.
• Οι αμυλώδεις τροφές (π.χ. ψωμί, πατάτες, ρύζι) έχουν πιο ανεκτή γεύση εάν τις τρώτε χωρίς βούτυρο ή μαργαρίνη.
• Αν κάποιο φάρμακο είναι η αιτία για την απώλεια γεύσης, η διακοπή του ή η αλλαγή του μπορεί να λύσει το πρόβλημα. 
• Αν η απώλεια γεύσης σχετίζεται με αναπνευστικές λοιμώξεις ή αλλεργίες, οι ασθενείς την ανακτούν με την ανάρρωση. 

Σποραδικά η ανάκτηση γεύσης συμβαίνει αυτόματα.

Διαταραχές της ΓΕΥΣΗΣ

Οι διαταραχές της γεύσης είναι ένα αρκετά συχνό σύμπτωμα που συχνά επηρεάζει τις διαπροσωπικές και διατροφικές συνήθειες του ατόμου και μπορεί να το οδηγήσει σε άγχος, κατάθλιψη ή διατροφικές ανεπάρκειες.

Η δυσγευσία αναφέρεται στην επίμονη ανωμαλία της γεύσης, η υπογευσία στη μειωμένη αίσθηση της γεύσης και η αγευσία στην εξάλειψη της γεύσης.

Οι παράγοντες που προκαλούν δυσγευσία και γενικότερα την αλλαγή της γεύσης είναι πολλοί και διάφοροι, τοπικοί ή/και συστηματικοί:

Οι κυριότεροι περιλαμβάνουν:

• την καντιντίαση (μυκητίαση του στόματος), 
• ην περιοδοντίτιδα, 
• τον ομαλό λειχήνα, 
• την ξηροστομία και
• τις συχνές πλύσεις με διαλύματα που περιέχουν χλωρεξιδίνη.

Οι κυριότεροι γενικοί παράγοντες που έχουν συσχετισθεί με διαταραχές της γεύσης είναι:

• η ανεπάρκεια των βιταμινών Α, Β12 , ψευδαργύρου, σιδήρου ή αντίστοιχα η υπερβολική πρόσληψή τους, 
• η αλλεργία απέναντι σε συγκεκριμένα τρόφιμα, 
• το σύνδρομο Sjogren, 
• η ανορεξία ή η βουλιμία,
• η δυσλετουργία του ήπατος,
• η κυστική ίνωση, 
• η νόσος του Crohn και του Addison,
• το σύνδρομο Turner, ο αλκοολισμός, 
• η δηλητηρίαση από υδράργυρο,
• οι ημικρανίες, 
• ο τραυματισμός περιφερικών νευρών, 
• ο έρπης ζωστήρας, 
• η λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού, 
• η χρόνια γαστρίτιδα 
• η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, 
• νεοπλάσματα του κεντρικού νευρικού συστήματος, 
• η ακτινοθεραπεία κεφαλής-τραχήλου.

Επίσης, πληθώρα φαρμάκων έχει ενοχοποιηθεί (>200) για την πρόκληση διαταραχών της γεύσης όπως είναι τα αντιισταμινικά, τα αντιυπερτασικά, τα αντιμικροβιακά, τα ανοσοκατασταλτικά, τα αντιψυχωσικά, τα αντισηπτικά, τα οπιοειδή, και τα υπογλυκαιμικά.

Είναι χαρακτηριστικό ότι, περίπου το 40% των ανθρώπων με κλινική κατάθλιψη πάσχει από δυσγευσία, ενώ στο 1/3 των περιπτώσεων λοίμωξης του ανώτερου αναπνευστικού οι ασθενείς αναπτύσσουν δυσγευσία και στη συνέχεια υπογευσία.Λόγω της ποικιλίας των αιτίων της δυσγευσίας, υπάρχουν πολλές πιθανές θεραπείες που είναι αποτελεσματικές στην ανακούφιση των συμπτωμάτων της δυσγευσίας. Αυτές περιλαμβάνουν το τεχνητό σάλιο, την πιλοκαρπίνη, τα συμπληρώματα ψευδαργύρου, αλλαγές στη φαρμακευτική θεραπεία, και το άλφα λιποϊκό οξύ.

Ευτυχώς, έχει παρατηρηθεί ότι περίπου το 70% των ασθενών αναφέρουν κάποια στιγμή απότομη εξαφάνιση της διαταραχής της γεύσης και επαναφορά της φυσιολογικής μετά από 10 μήνες ταλαιπωρίας κατά μέσο όρο.

Mεταλλική γεύση στο στόμα

Μια μεταλλική γεύση στο στόμα είναι μια μορφή δυσγευσίας, μιας ανωμαλίας στην αίσθηση της γεύσης. Υπάρχουν αρκετές πιθανές αιτίες για αυτό το σύμπτωμα, από κάποια φάρμακα που παίρνετε μέχρι συστημικές διαταραχές και περιβαλλοντικοί κίνδυνοι.

Οι 8 συνηθέστερες αιτίες της μεταλλικής γεύσης στο στόμα είναι:

1. Κακή στοματική υγιεινή
Εάν δεν πλένετε τακτικά τα δόντια σας και δεν χρησιμοποιείτε καθημερινά οδοντικό νήμα, αναπτύσσονται στη στοματική κοιλότητα μικροοργανισμοί που προκαλούν ουλίτιδα, περιοδοντίτιδα και λοιμώξεις. Μπορείτε να αντιμετωπίσετε τα προβλήματα αυτά με την καθοδήγηση του οδοντιάτρου σας και να προλάβετε παρόμοιες επιπλοκές στο μέλλον βουρτσίζοντας τα δόντια σας συστηματικά και χρησιμοποιώντας σε καθημερινή βάση οδοντικό νήμα.

2. Φάρμακα
Τα αντιβιοτικά και ορισμένα άλλα συνταγογραφούμενα φάρμακα μπορεί να αλλοιώσουν τη γεύση. Όταν απορροφάται το φάρμακο από τον οργανισμό, κάποια συστατικά του απελευθερώνονται στο σάλιο, προκαλώντας τη χαρακτηριστική μεταλλική γεύση. Επίσης, ορισμένα φάρμακα (π.χ. αντικαταθλιπτικά) προκαλούν ξηροστομία κι έτσι αλλοιώνουν τη γεύση.

3. Πολυβιταμίνες
Πολυβιταμίνες που περιέχουν μέταλλα όπως ο χαλκός, ο ψευδάργυρος και το χρώμιο, καθώς και συμπληρώματα σιδήρου ή ασβεστίου που χορηγούνται σε εγκύους μπορεί να ευθύνονται για την παροδική αλλαγή στη γεύση. Συνήθως η μεταλλική γεύση υποχωρεί καθώς ο οργανισμός επεξεργάζεται το συμπλήρωμα.

4. Λοιμώξεις
Λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού, όπως το κρυολόγημα και η ιγμορίτιδα, μπορεί αν αλλοιώσουν τη γεύση. Η επίδραση είναι προσωρινή και η γεύση επανέρχεται όταν αντιμετωπιστεί η λοίμωξη.

5. Θεραπείες ενάντια στον καρκίνο
Ασθενείς που βρίσκονται σε στάδιο χημειοθεραπείας ή ακτινοθεραπείας λόγω καρκίνου μπορεί να αισθανθούν ότι η γεύση τους έχει αλλοιωθεί.

6. Εγκυμοσύνη
Αρκετές γυναίκες στα πρώτα στάδια της εγκυμοσύνης αισθάνονται ότι η γεύση τους έχει αλλάξει. Μία από αυτές τις αλλαγές μπορεί να είναι η μεταλλική γεύση στο στόμα.

7. Άνοια/Altzheimer's/Huntington's
Οι ασθενείς με άνοια και άλλες νευρολογικές παθήσεις συχνά παρουσιάζουν αλλοιώσεις στη γεύση τους, καθώς οι γευστικοί κάλυκες συνδέονται με νεύρα του εγκεφάλου. Η μεταλλική γεύση μπορεί να προκύψει όταν υπάρχει δυσλειτουργία στο τμήμα του εγκεφάλου που ελέγχει την αίσθηση της γεύσης.

8. Έκθεση σε χημικά
Η έκθεση σε υδράργυρο ή μόλυβδο και συγκεκριμένα η εισπνοή μεγάλης ποσότητας των εν λόγω ουσιών μπορεί να εξηγήσει τη μεταλλική γεύση.

Σακχαρώδης Διαβήτης

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια χρόνια, εξελικτική νόσος κατά την οποία η γλυκόζη στο αίμα είναι υψηλότερη από τις κανονικές τιμές. Ο σακχαρώδης διαβήτης προκαλείται όταν ο οργανισμός δεν παράγει ή δεν χρησιμοποιεί αποτελεσματικά μια ορμόνη που ονομάζεται ινσουλίνη.

Ο ρόλος της ινσουλίνης είναι να βοηθά τον οργανισμό να χρησιμοποιεί την γλυκόζη του αίματος σαν πηγή ενέργειας για τα κύτταρα. Όλα τα κύτταρα του οργανισμού μας χρειάζονται ενέργεια και η γλυκόζη είναι η βασική πηγή ενέργειας.

Διαβήτης Τύπου 1 (νεανικός διαβήτης)

Ο διαβήτης τύπου 1 συνήθως διαγιγνώσκεται σε παιδιά και νεαρούς ενήλικες. Μόνο το 5% των ατόμων με διαβήτη έχουν αυτή τη μορφή της νόσου. 

Στον διαβήτη τύπου 1, το σώμα δεν παράγει ινσουλίνη λόγω της αυτοάνοσης καταστροφής των β-κυττάρων του παγκρέατος. Η ινσουλίνη είναι μια ορμόνη που απαιτείται για να μετατρέψει τα σάκχαρα, άμυλα και άλλα τρόφιμα σε ενέργεια που χρειάζεται για την καθημερινή ζωή. Με τη βοήθεια της θεραπείας με ινσουλίνη θεραπεία και άλλες θεραπείες, ακόμη και μικρά παιδιά μπορούν να μάθουν να διαχειρίζονται την πάθησή τους και να ζήσουν μια μακρά, υγιεινή ζωή!

Εκδήλωση της εμφανίζεται πιο συχνά στην παιδική ηλικία, αλλά μπορούν επίσης να την αναπτύξουν όσο ενήλικες προς τα τέλη της 3ης ή 4ης δεκαετίας της ζωής τους.

Σακχαρώδης Διαβήτης Tύπου 2:

Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2, αποτελείται από μια συστοιχία δυσλειτουργιών όπου χαρακτηρίζονται από υπεργλυκαιμία η οποία προκύπτει από το συνδυασμό:

• της αντίστασης στην δράση της ινσουλίνης, 
• την ανεπαρκή έκκριση της ινσουλίνης, και 
• την υπερβολική ή άτοπη έκκριση της ενδομυϊκής γλυκαγόνης.

Αν έχετε διαβήτη τύπου 2 το σώμα σας δεν χρησιμοποιεί την ινσουλίνη σωστά!
Ο διαβήτης τύπου 2, γνωστός και ως διαβήτης των ενηλίκων ή μη ινσουλινοεξαρτώμενος διαβήτης, είναι μια χρόνια πάθηση που επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο ο οργανισμός μεταβολίζει την ζάχαρη (γλυκόζη), η οποία είναι σημαντική πηγή ενέργειάς για το σώμα μας. 

Αν δίαιτα και άσκηση δεν είναι αρκετές για να διαχειριστείτε την κατάσταση υπεργλυκαιμίας στο σώμα σας τότε θα χρειαστείτε φάρμακα για τον διαβήτη ή ινσουλίνη!

Κατάχρηση Αντιβιοτικών

Πάνω από 25.000 άνθρωποι χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους στην Ευρώπη, λόγω της κατάχρησης αντιβιοτικών. Η κατάχρηση αυτή έχει οδηγήσει σε ανθεκτικότητα πολλά κοινά μικρόβια και μας έχει κάνει ιδιαίτερα ευάλωτους σε θανατηφόρες λοιμώξεις.

Λοιμώξεις οι οποίες δεν μπορούν πλέον να αντιμετωπιστούν με τα υπάρχοντα αντιβιοτικά, καθώς αχρηστεύθηκαν λόγω της αλόγιστης χρήσης τους. Το πιο δραματικό στοιχείο στις επισημάνσεις των επιστημόνων, είναι το «τέλος των αντιβιοτικών», δηλαδή το γεγονός ότι εδώ και πολλά χρόνια δεν έχει επινοηθεί και παρασκευαστεί ένα καινούργιο πιο ισχυρό αντιβιοτικό από τα ήδη υπάρχοντα. Ακόμα πιο ανησυχητική είναι η πρόβλεψη ότι δεν θα έχουμε σύντομα καινοτόμα αντιβιοτικά για να καλύψουν τα κενά που έχουν προκύψει στη θεραπεία. 

Η Ελλάδα δυστυχώς παραμένει πολύ ψηλά στη λίστα της υπερσυνταγογράφισης αντιβιοτικών και της υψηλής αντοχής των αντιβιοτικών στην κοινότητα, ενώ κατέχει τα πρωτεία στην κατανάλωση αντιβιοτικών στην Ευρώπη.

Η Ευρωπαϊκή Ημέρα Ενημέρωσης για τα Αντιβιοτικά πραγματοποιείται για όγδοη συνεχή χρονιά, κάθε 18 του Νοέμβρη, και είναι μια ευρωπαϊκή πρωτοβουλία για την υγεία που έχει ως στόχο να παρέχει πληροφορίες και να υποστηρίζει τις εθνικές εκστρατείες για τη συνετή χρήση των αντιβιοτικών.

Συμπτώματα Καρκίνου του λάρυγγα

Η μέση ηλικία κατά τη διάγνωση του καρκίνου του λάρυγγα είναι τα 65 χρόνια.
Ωστόσο, παραμένει ένας επικίνδυνος και ύπουλος καρκίνος με πενταετή επιβίωση στο 60,6%. 

Η έγκαιρη διάγνωση στο αρχικό στάδιο αυξάνει κατακόρυφα την πενταετή επιβίωση κοντά στο 90%. 

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

Τα βασικά συμπτώματα της εμφάνισης του καρκίνου του λάρυγγα κι αυτά που πρέπει να βάλουν κάποιο σε υποψία και να επισκεφτεί άμεσα τον γιατρό του είναι:

• Αλλαγές στη φωνή
• Επίμονη βραχνάδα της φωνής που εγκαθίσταται προοδευτικά
• Μάζα στο λαιμό
• Δυσκολία στην κατάποση
• Επίμονο πόνο στο λαιμό ή πόνο που εκδηλώνεται κατά την κατάποση.

ΤΡΟΠΟΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

Εδώ και πολλά χρόνια έχουν αναπτυχθεί διάφορες μορφές θεραπείας του καρκίνου του λάρυγγα, οι οποίες εφαρμόζονται είτε μόνες τους είτε σε συνδυασμό.

• Η χειρουργική θεραπεία περιλαμβάνει ενδοστοματική προσπέλαση με χρήση του CO2 Laser, τμηματική λαρυγγεκτομή ή ολική λαρυγγεκτομή

• Η ακτινοθεραπεία είτε σαν μοναδική θεραπεία σε πρώιμο στάδιο είτε σε συνδυασμό με τη χειρουργική ή την χημειοθεραπεία.

• Η χημειοθεραπεία εφαρμόζεται είτε σε συνδυασμό με την ακτινοθεραπεία είτε με την χειρουργική θεραπεία.

Η επιλογή της θεραπείας είναι αποτέλεσμα ιατρικής συνεκτίμησης πολλών παραγόντων. Αυτή εξαρτάται από τη σταδιοποίηση του καρκίνου (συνδυασμός του μεγέθους του όγκου, της παρουσίας τραχηλικών λεμφαδένων ή και απομακρυσμένων μεταστάσεων)