Οι απότομοι και πολύ δυνατοί ήχοι (π.χ. πυροβολισμός) μπορούν να βλάψουν το νεύρο της ακοής (ακουστικό νεύρο) και να προκληθεί ακουστικό τραύμα. Η ένταση του ήχου, η διάρκεια του ήχου αλλά και η «ευαισθησία» του ακουστικού νεύρου του καθενός θα καθορίσει το μέγεθος της ζημιάς, η οποία δυστυχώς είναι συχνά μόνιμη.
Ποιοι κινδυνεύουν από οξύ ακουστικό τραύμα;
Το ακουστικό τραύμα εμφανίζεται συχνά σε στρατιωτικούς και στρατεύσιμους, σε αστυνομικούς, κυνηγούς και γενικά σε άτομα που χειρίζονται όπλα.
Επίσης είναι πολύ συχνός μετά την Ανάσταση το Πάσχα σε άτομα που ήταν αρκετά άτυχα ώστε να εκραγεί μια κροτίδα ή βεγγαλικό πολύ κοντά τους. Οι κροτίδες συνήθως προκαλούν ήχο 125-168dB.
Πώς εκδηλώνεται;
Τα κύρια χαρακτηριστικά είναι η βαρηκοΐα και τα βουητά (εμβοές), που εντοπίζονται σχεδόν αποκλειστικά στο ένα αυτί.
Ο ασθενής το περιγράφει σαν ένα «μπουκωμένο αυτί» ή σαν «ένα βάρος στο αυτί». Η βαρηκοΐα είναι συνήθως μικρού προς μετρίου βαθμού και αφορά τις υψηλές συχνότητες στην περιοχή των 4000-6000Hz.
Τα βουητά (εμβοές) εντοπίζονται στο ένα αυτί και είναι πολύ έντονα τις πρώτες στιγμές μετά τον κρότο. Είναι σαφής ένδειξη ότι το ακουστικό νεύρο έχει υποστεί βλάβη. Μπορεί να είναι παροδικό φαινόμενο, αλλά δημιουργεί πρόβλημα, αν γίνει μόνιμο. Ο ασθενής αναφέρει ότι το ακούει καλύτερα σε ήσυχο περιβάλλον και πολύ συχνά τον δυσκολεύει να κοιμηθεί.
Ο πόνος είναι σπανιότερο σύμπτωμα μετά από έκθεση σε κρότο.
Πολύ σπάνια, ως επιπλοκή μπορεί να παρουσιαστεί ζάλη που υποδηλώνει ρήξη της στρογγυλής ή της ωοειδούς θυρίδας του αυτιού ή και μεγαλύτερη βαρηκοΐα που μπορεί να οφείλεται σε ρήξη της τυμπανικής μεμβράνης ή διαταραχή στη συνέχεια των ακουστικών οσταρίων.
Αυτές οι περιπτώσεις είναι πολύ σοβαρές και δύσκολες στην αντιμετώπιση.
Διάγνωση
Σε οποιαδήποτε περίπτωση εκτεθείτε σε πολύ έντονο κρότο, ή έκρηξη ιδιαίτερα όταν αυτό συνοδεύεται με μείωση στην ακοή (βαρηκοία) και βουητό (εμβοές) πρέπει να απευθυνθείτε στον Ωτορινολαρυγγολόγο. Οι διεθνείς οδηγίες λένε ότι αυτή η επίσκεψη πρέπει να γίνει όσο το δυνατόν συντομότερα (εντός 48 ώρες) διότι η έγκαιρη θεραπεία είναι εξαιρετικά σημαντική.
Μετά τη λήψη του ιστορικού, ο ωτορινολαρυγγολόγος θα εκτιμήσει με κάθε τρόπο την ακοή. Αυτό σημαίνει ότι θα χρησιμοποιήσει τους τονοδότες, την ωτοσκόπηση, την τυμπανομετρία, τα ηχητικά αντανακλαστικά και θα προχωρήσει σε ακοόγραμμα τόσο της αέρινης όσο και της οστέινης αγωγής.
Ο στόχος είναι να καθοριστεί το μέγεθος της βαρηκοΐας, να εντοπιστούν ποιες συχνότητες έχουν επηρεαστεί και αν η βλάβη αφορά μόνο τη μετάδοση του ήχου, μόνο το ακουστικό νεύρο ή και τα δύο.
Θεραπεία
Ακρογωνιαίος λίθος της θεραπείας του Οξέος ακουστικού τραύματος είναι η κορτιζόνη. Χορηγείται από το στόμα ή και ενδοφλεβίως και συχνά συνδυάζεται με χορήγηση κορτιζόνης ενδοτυμπανικά (αυξάνει τις πιθανότητες επιτυχίας). Συνήθως συστήνονται έως πέντε ενδοτυμπανικές εγχύσεις κορτιζόνης με μεσοδιάστημα 3-5 ημερών η κάθε μία. Η ενδοτυμπανική χορήγηση κορτιζόνης γίνεται ανώδυνα στο ιατρείο. Η επεμβατική αυτή μέθοδος είναι ασφαλής, όταν γίνεται από έμπειρο ιατρό.
Η πρόγνωση είναι γενικά καλή αν γίνει έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση. Η έγκαιρη θεραπεία μπορεί να είναι σωτήρια για την ακοή!
Ποιά είναι η αντιμετώπιση του ροχαλητού;
Υπάρχει θεραπεία για το ροχαλητό;
Η κλινική εξέταση από τον ωτορινολαρυγγολόγο μπορεί να αποκαλύψει αρκετά συχνά: στραβό ρινικό διάφραγμα στη μύτη, πολύποδες ή αλλεργική ρινίτιδα, μακριά και παχιά σταφυλή και μαλακή υπερώα, υπερτροφικές αμυγδαλές και αδενοειδείς εκβλαστήσεις (κρεατάκια), πάχυνση των τοιχωμάτων του φάρυγγα, μεγάλη γλώσσα, μετατοπισμένη προς τα πίσω την κάτω γνάθο, σπανιότερα όγκους που αποφράσσουν την αναπνευστική οδό, κ.α.
Η μελέτη του ατόμου που ροχαλίζει ή πάσχει από υπνική άπνοια περιλαμβάνει εκτός από την κλινική εξέταση και μελέτη ύπνου, η οποία αποκαλύπτει κατά πόσο υπάρχει πρόβλημα, καθώς και την έκταση και τη σοβαρότητά του. Στη συνέχεια θα πρέπει να διερευνηθούν οι παράγοντες οι οποίοι μπορούν να διορθωθούν, τόσο αυτοί που αφορούν τις συνθήκες ζωής-συνήθειες του ασθενούς, όσο και αυτοί που αντιμετωπίζονται χειρουργικά από το θεράποντα ωτορινολαρυγγολόγο. Με αυτό τον τρόπο, καθορίζεται ένα από κοινού με το γιατρό σας σχέδιο αντιμετώπισης του ροχαλητού.
Πρακτικές συμβουλές για ασθενείς που ροχαλίζουν:
- Προσπαθήστε να χάσετε βάρος.
- Αποφύγετε τα οινοπνευματώδη ποτά και τα βαριά (λιπαρά) γεύματα για τουλάχιστον 4 ώρες πριν πάτε για ύπνο.
- Προσπαθήστε να κοιμηθείτε στο πλάι και όχι ανάσκελα.
- Ανασηκώστε το στρώμα στην πλευρά του κρεβατιού που κοιμάστε κατά περίπου 10 ή χρησιμοποιήστε ένα ή και δύο μαξιλάρια (αν δεν σας επιβαρύνον στον αυχένα).
- Αλλάξτε τις διατροφικές σας συνήθειες και προτιμήστε ένα ελαφρύ γεύμα (γιαούρτι ή φρούτα) πριν τον ύπνο.
- Αλλάξτε τις συνήθειες του ύπνου σας, προσπαθώντας να κοιμάστε κάθε βράδυ την ίδια ώρα.
- Οι χειρουργικές επεμβάσεις για το ροχαλητό και την αποφρακτική άπνοια τα τελευταία χρόνια έχουν απλοποιηθεί και ανιμετωπίζουν το αίτιο της απόφραξης.
- Εν τω μεταξύ, αν το σύνδρομο της άπνοιας είναι επικίνδυνο για τη ζωή του ασθενούς, θα πρέπει να συζητηθεί το ενδεχόμενο χρήσης συσκευής συνεχούς θετικής πίεσης (C-PAP), μέχρις ότου οι καρδιοαναπνευστικές λειτουργίες επανέλθουν σε αποδεκτά για τη διενέργεια χειρουργικής επέμβασης επίπεδα. Η χρήση συσκευής υποβοήθησης είναι επίσης απαραίτητη αν το σύνδρομο είναι βαρύ και δεν υπάρχει δυνατότητα αντιμετώπισής του χειρουργικά, κάτι το οποίο θα το κρίνουν οι γιατροί.
Το 80% των ανθρώπων προσβάλλονται από οξύ οσφυϊκό πόνο, σε κάποια στιγμή της ζωής τους και από αυτούς 1 - 2% γίνονται χρόνια πάσχοντες. Ο βελονισμός για την αντιμετώπιση της οσφυαλγίας έχει αυξηθεί δραματικά τις τελευταίες δεκαετίες, διότι η αποτελεσματικότητα του έχει επικυρωθεί με πολλές μελέτες που έχουν δημοσιευθεί σε σοβαρά Ιατρικά Περιοδικά όπως το Pain. Οι πολυάριθμες μελέτες παρέχουν αποδείξεις ότι ο βελονισμός είναι μια ασφαλής και αποτελεσματική διαδικασία χωρίς παρενέργειες.
Πριν προβεί ιατρός σε οποιαδήποτε θεραπεία, καλείται, με την λήψη λεπτομερειακού ιστορικού, την κλινική εξέταση και εργαστηριακή διερεύνηση να εντοπίσει το ακριβές αίτιο της οσφυοϊσχιαλγίας και ποια από τις νευρικές ρίζες έχει προσβληθεί.
Τα κυριότερα αίτια είναι:
1. Η κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου (δισκοπάθεια) σε ποσοστό 70%
2. Εκφυλιστική σπονδυλαρθρίτιδα
3. Τραυματικά αίτια
4. Ψυχοσωματικές διαταραχές
5. Οργανικά αίτια όπως: φλεγμονώδεις μικροβιακές λοιμώξεις, νεοπλασίες. συγγενείς ανωμαλίες, παθήσεις των γειτονικών οργάνων, οστεοπόρωση κ.α.
Πολύ σπάνια, ως επιπλοκή μπορεί να παρουσιαστεί ζάλη που υποδηλώνει ρήξη της στρογγυλής ή της ωοειδούς θυρίδας του αυτιού ή και μεγαλύτερη βαρηκοΐα που μπορεί να οφείλεται σε ρήξη της τυμπανικής μεμβράνης ή διαταραχή στη συνέχεια των ακουστικών οσταρίων.
