Αισθητικός Βελονισμός


Ο βελονισμός ως μέσο ολιστικής αισθητικής προσέγγισης, είναι γνωστός για την σημαντική προσφορά του στη διατήρηση της νεανικότητας, από την Αυτοκράτειρα της Δυναστείας των Song και τις γκέισες του παλατιού, μέχρι τις stars του Hollywood, σήμερα.

Η διαδικασία του αισθητικού βελονισμού αποτελεί μια ΜΗ επεμβατική, αναίμακτη μέθοδο, η οποία ενεργοποιεί την ικανότητα αυτοθεραπείας του ίδιου του σώματος.

Aυτή η τεχνική δρα για να ενδυναμώσει την κυκλοφορία του αίματος, να τονώσει τους μύες, να αναπαράγει κύτταρα, κολλαγόνο και ελαστίνη και να αναζωογονήσει το δέρμα σε βάθος.


Τι επιτυγχάνουμε με τον Αισθητικό Βελονισμό?

Βελόνες στο μέγεθος τρίχας διεισδύουν στις εκφυλισμένες ίνες κολλαγόνου και ελαστίνης. Αυτό γίνεται αντιληπτό από τον εγκέφαλο ο οποίος κινητοποιείται. 
τσι ενεργοποιεί: 
  • τα μιτοχόνδρια των κυττάρων, 
  • διεγείρει τους ινοβλάστες (κύτταρα υπεύθυνα για την παραγωγή υαλουρονικού οξέως, κολλαγόνου και ελαστίνης), 
  • ενισχύει τη μικροκυκλοφορία του αίματος, 
  • στέλνει αντιφλεγμονώδεις ουσίες και 
  • προσφέρει καλύτερη οξυγόνωση και ενυδάτωση. 
Με λίγα λόγια προωθείται η φυσική επουλωτική διαδικασία του οργανισμού και αναζωογονείται η περιοχή του προσώπου.

Τα αποτελέσματα είναι άμεσα εμφανή, και η παραγωγή κολλαγόνου και ελαστίνης συνεχίζεται για 2 ως 4 εβδομάδες, μετά το πέρας της κάθε συνεδρίας.

Έχει παρενέργειες;
Δεν υπάρχουν επιπλοκές και παρενέργειες. Οι βελόνες που χρησιμοποιούνται είναι αποστειρωμένες μιας χρήσεως και πάρα πολύ λεπτές. Είναι μια ανώδυνη διαδικασία και δεν χρειάζεται χρόνος αποθεραπείας.

Ο Βελονισμός στο Σύνδρομο Ευερέθιστου Εντέρου


Τα τελευταία χρόνια μελέτες έχουν δείξει ότι ο βελονισμός μπορεί να προσφέρει σημαντική ανακούφιση από τα συμπτώματα του συνδρόμου του ευερέθιστου εντέρου.

Αποτελεί ανώδυνη ακίνδυνη και χωρίς παρενέργειες θεραπευτική τεχνική που μπορεί να εφαρμοστεί ως μονοθεραπεία ή ως συμπληρωματική με άλλες μεθόδους της κλασσικής ιατρικής.

Η επιτυχής αντιμετώπιση των συμπτωμάτων ευερέθιστου εντέρου σχετίζεται με την ικανότητα επαναφοράς της ισορροπίας στη λειτουργία του γαστρεντερικού συστήματος.

Ο βελονισμός ενεργοποιεί σωματοσπλαχνικά αντανακλαστικά, ιστικούς και νευρορμονικούς παράγοντες και κινητοποιεί το δυναμικό αυτορρύθμισης του οργανισμού:

  • Έχει αναλγητική δράση
  • Αυξάνει τον ουδό (δηλ. μειώνει την αντίληψη) του σπλαχνικού πόνου
  • Ρυθμίζει την κινητικότητα του πεπτικού συστήματος
  • Ενισχύει το ανοσοποιητικό
  • Μειώνει τον σπασμό και την κοιλιακή δυσφορία
  • Μειώνει το στρες, το άγχος και προάγει τη σωματική και συναισθηματική ευεξία

Σύνδρομο Ευερέθιστου Εντέρου

Το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου (σπαστική κολίτιδα) περιγράφεται ως μια λειτουργική διαταραχή του γαστρεντερικού απουσία γνωστής παθολογίας. 

Εκδηλώνεται με συμπτώματα όπως
  • μεταβολή στις κενώσεις (διάρροια, δυσκοιλιότητα, βλέννα στα κόπρανα), 
  • ενοχλήσεις από την κοιλία (φούσκωμα, πρήξιμο, δυσφορία, αίσθημα ατελούς κένωσης, υπερβολικά αέρια) και 
  • κοιλιακό άλγος (διάχυτο ή και εντοπισμένο) που πολλές φορές βελτιώνεται με την αφόδευση. 
Αφορά το 10 έως 20% του ενήλικου πληθυσμού, με τις γυναίκες 2 φορές πιο ευάλωτες. Συνήθως είναι μια χρόνια, υποτροπιάζουσα διαταραχή με υφέσεις-εξάρσεις.


Συμβουλές για να ελαχιστοποιηθούν τα συμπτώματα:
  • καθημερινή άσκηση, 
  • διακοπή του καπνίσματος και
  • κατάλληλη δίαιτα 

Αντιμετώπιση του Άγχους/στρες με βελονισμό

Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στο άγχος και το στρες;

Το στρες μπορεί να προέλθει από κάποια κατάσταση ή σκέψη, η οποία προκαλεί απογοήτευση, θυμό ή εκνευρισμό. Κάτι που προκαλεί στρες σε ένα άτομο, δεν είναι απαραίτητο ότι θα προκαλέσει στρες και στο άλλο.

Το άγχος είναι ένα αίσθημα φόβου ή ανησυχίας και μπορεί η αιτία που το προκαλεί να παραμένει άγνωστη, δημιουργώντας έτσι επιπρόσθετο άγχος.

Οι αγχώδεις διαταραχές αποτελούν μία ομάδα ψυχιατρικών νόσων που χαρακτηρίζονται από την παρουσία υπερβολικού άγχους.

Ο βελονισμός μειώνει το άγχος μέσω διαφόρων μηχανισμών.
 


  • Ενισχύει τον ρυθμό άλφα στο εγκεφαλογράφημα και προκαλεί βαθιά γενική χαλάρωση και αναισθητοποίηση μεγάλου βαθμού στα συνήθη ερεθίσματα πόνου.
  • Ασχολείται πρωταρχικά με τη ρύθμιση της ζωτικής δύναμης του ατόμου, της σωματικής ενέργειας γνωστής ως τσι, "Qi".
  • Έχει σημαντικά οφέλη όσον αφορά την λειτουργία του οργανισμού.
  • Προκαλεί χαλάρωση, μείωση της ταχυπαλμίας και της αρτηριακής πίεσης, μείωση του άγχους και αύξηση της ενεργητικότητας καθώς και ανάπλαση των ιστών.
Έχει αποδειχθεί ότι δημιουργεί μια αίσθηση ηρεμίας και γαλήνης, που έχει μεγάλη σπουδαιότητα για άτομα που ευρίσκονται σε καταστάσεις stress. Ο βελονισμός μπορεί να ανακουφίσει τα αισθήματα του άγχους και της κατάθλιψης, τα οποία αποτελούν σοβαρό εμπόδιο για τους ανθρώπους που προσπαθούν να ξεπεράσουν οικογενειακά, επαγγελματικά ή κοινωνικά προβλήματα.

Μπορεί να δώσει στο άτομο ένα αίσθημα ευεξίας και αυτοπεποίθησης. Είναι αποτελεσματικό υποκατάστατο των φαρμάκων για αϋπνία, των ηρεμιστικών και των αντικαταθλιπτικών. Ο βελονισμός μπορεί να χρησιμοποιηθεί, όχι μόνο σαν εναλλακτική θεραπεία αυτών των φαρμάκων, αλλά και για να θεραπεύσει τις παρενέργειες και την εξάρτηση.

Ο βελονισμός μπορεί να αποτελέσει ένα σοβαρό εργαλείο για την καταπολέμηση του στρες. Φυσικά δεν θα αλλάξει τις περιστάσεις της ζωής ενός ατόμου, αλλά θα δημιουργήσει συνήθως ένα αίσθημα ευεξίας. Ο θεραπευτής αποκαθιστά την ισορροπία και έτσι προστατεύει την υγεία, ανιχνεύοντας το ενεργειακό προφίλ του κάθε ατόμου προκειμένου να δει πού βρίσκονται τα αδύνατα σημεία και πού χρειάζεται υποστήριξη για να αποκατασταθεί η ισορροπία.

Καθώς τα έντονα αισθήματα άγχους ανακουφίζονται το άτομο νοιώθει ικανό να αντεπεξέλθει στα προβλήματα και τις δυσάρεστες καταστάσεις της ζωής και να κάνει τις απαραίτητες αλλαγές.

Βελονισμός για την Ημικρανία



Όλοι μας έχουμε βιώσει ένα βασανιστικό πονοκέφαλο έστω και μία φορά στη ζωή μας
. Για 1 στους 2 Έλληνες, όμως, η ταλαιπωρία αυτή είναι αρκετά συχνή, ενώ για το 15-20% το πρόβλημα είναι τόσο έντονο, που επηρεάζει την επαγγελματική και κοινωνική τους ζωή.


Πως δρα ο βελονισμός στην αντιμετώπιση της ημικρανίας;
  • Ανακουφίζει από τον πόνο - με διέγερση νεύρων που βρίσκονται σε μυς και άλλους ιστούς. 
  • Ο βελονισμός οδηγεί στην απελευθέρωση των ενδορφινών και άλλων νευροχημικών παράγοντες αλλάζοντας την επεξεργασία του πόνου στον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό. 
  • Μειώνει την φλεγμονή - με την προώθηση της απελευθέρωσης των αγγειακών και ανοσοτροποποιητικών παραγόντων. 
  • Μειώνει του βαθμού της φλοιώδους εξαπλούμενης κατάθλιψης (ένα ηλεκτρικό κύμα στον εγκέφαλο που σχετίζεται με την ημικρανία) και τα
  • επίπεδα του πεπτιδίου που σχετίζεται με γονίδιο καλσιτονίνης και ουσία Ρ.
  • Ρυθμίζει την εξωκράνια και ενδοκράνια ροή του αίματος. 
  • Επηρεάζει τα επίπεδα της σεροτονίνης (5-υδροξυτριπταμίνης) στον εγκέφαλο

Ο Βελονισμός στην Θεραπεία της Ακμής

Ο ρόλος που διαδραματίζει το στρες στην εμφάνιση και την εξέλιξη της ακμής είναι ιδιαίτερα σημαντικός. Όταν μειώνεται το στρες, μειώνονται τα επίπεδα κορτιζόνης του αίματος. Η κορτιζόνη είναι μία ορμόνη που σχετίζεται με την ακμή. Φυσιολογικά επίπεδα κορτιζόνης συμβάλλουν στην βελτίωση ή και εξαφάνιση της ακμής.

Η ακμή είναι ένα πρόβλημα, που σχετίζεται με ψυχολογικούς, διατροφικούς, βιολογικούς και ορμονικούς παράγοντες. Ο βελονισμός μπορεί να θεραπεύσει την ακμή αντιμετωπίζοντας τους παράγοντες αυτούς. Η επίδραση του βελονισμού στην ομοιόσταση του οργανισμού προάγει την υγεία και αποτρέπει την αρρώστια.

Πρόσθετα οφέλη που μπορεί να προσφέρει ο βελονισμός για την ακμή:
  • Μειώνει την φλεγμονή
  • Διατηρεί σε φυσιολογικά επίπεδα τον αριθμό και την λειτουργικότητα των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος.
  • Αυξάνει την μικροκυκλοφορία τοπικά και μειώνει το οίδημα.
  • Η τοποθέτηση βελονών στα κατάλληλα σημεία των μεσημβρινών ασκεί ευνοϊκή επίδραση σε μία πληθώρα προβλημάτων. Τα σημεία που χρησιμοποιούνται για την θεραπεία της ακμής, μπορεί να έχουν θετικά αποτελέσματα και σε άλλα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο ασθενής.

Νευραλγία Τριδύμου Νεύρου


Τι είναι το τρίδυμο νεύρο; Είναι ένα μεγάλο νευρικό στέλεχος που νευρώνει ολόκληρο το πρόσωπό μας. Αποτελείται από 3 μεγάλους κλάδους, γι’ αυτό και το όνομά του. Η αίσθηση της αφής στο πρόσωπο, καθώς και κάθε πόνος, μεταφέρεται μέσω αυτού του σημαντικού νεύρου. Υπάρχουν 2 τρίδυμα νεύρα, ένα για κάθε πλευρά του προσώπου.

Η νευραλγία τριδύμου είναι μια νευρολογική πάθηση που χαρακτηρίζεται από επεισόδια πόνου στην περιοχή του προσώπου. 

Ο πόνος είναι ιδιαίτερα οξύς, διαρκεί μερικά δευτερόλεπτα και συχνά προκαλείται από ήπια ερεθίσματα, όπως:
  • η μάσηση, 
  • το χαμόγελο, 
  • το άγγιγμα της πάσχουσας περιοχής, 
  • το ξύρισμα, 
  • βούρτσισμα δοντιών και άλλα. 
Σε συχνές περιπτώσεις είναι πόνος αφόρητος που επηρεάζει σημαντικά την ποιότητα ζωής του ανθρώπου και απαιτεί επιθετική θεραπεία. Οι ασθενείς που πάσχουν από νευραλγία τριδύμου, περιγράφουν τον πόνο τους, ως τον «χειρότερο πόνο που μπορούν να φανταστούν». Δυστυχώς πολλοί ασθενείς, μην αντέχοντας το βασανιστήριο αυτό, έχουν κάνει ακόμη και απόπειρες αυτοκτονίας.

Πως αντιμετωπίζεται η νευραλγία τριδύμου;
Τα φάρμακα είναι η θεραπεία πρώτης γραμμής για την νευραλγία τριδύμου. Ενώ μερικοί ασθενείς ανταποκρίνονται σε μέτριες δόσεις της θεραπείας με ένα φάρμακο και με μικροαγγειακή αποσυμπίεση, πολλοί άλλοι υποφέρουν από παρατεταμένες ανεπιτυχείς φαρμακευτικές θεραπείες. Οι μεγάλες δόσεις των φαρμάκων έχουν σημαντικές ανεπιθύμητες ενέργειες και οι επιπλοκές που σχετίζονται με την χειρουργική επέμβαση δεν λείπουν.


Ο βελονισμός έχει αναγνωρισθεί από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας ως επιστημονική θεραπευτική προσέγγιση με αποτελεσματική ικανότητα ανακούφισης του πόνου. Ο βελονισμός είναι μια εξαιρετικά αποτελεσματική και ασφαλής μέθοδος αντιμετώπισης της νευραλγίας τριδύμου. Μπορεί να εφαρμοστεί συμπληρωματικά με άλλες θεραπείες, είτε συμβατικές, είτε εναλλακτικές, αλλά μπορεί να εφαρμοστεί και μεμονωμένα, ως εναλλακτική θεραπεία.

Πλεονεκτήματα του βελονισμού 
  • Απουσία επιβλαβών και επικίνδυνων παρενεργειών.
  • Αποτελέσματα ακόμη και σε περιπτώσεις που όλα τα άλλα απέτυχαν. 
  • Οι ασθενείς παρατηρούν ουσιαστική διαφορά με τακτικές θεραπείες. 
  • Μερική ανακούφιση αναμένεται απευθείας ακόμη και με την πρώτη συνεδρία. 
  • Είναι γενικά αναίμακτη και ανώδυνη.

Συμβουλές για την αντιμετώπιση της Δυσγευσίας

Τι μπορείτε να κάνετε
Οι διαταραχές της γεύσης μπορεί να διαρκέσουν πολύ. Μπορεί να ληφθούν διάφορα μέτρα για να αμβλυνθούν τα αποτελέσματα αυτών των διαταραχών όπως:


  • Βουρτσίστε τα δόντια αρκετές φορές την ημέρα και ξεπλύνετε το στόμα με υγρό διάλυμα σόδας.
  • Εάν οι τροφές και τα ποτά έχουν πικρή γεύση, προσθέστε γλυκά φρούτα ή μέλι.
  • Εάν το κρέας έχει πικρή γεύση, αντικαταστήστε το με κοτόπουλο ή ψάρι, αυγά και ελαφριά τυριά.
  • Χρησιμοποιήστε λαδόξιδο στο κρέας και για το κοτόπουλο ή το ψάρι χυμό ανανά, κρασί, χυμό λεμονιού, σάλτσα σόγιας ή γλυκιές και ξινές σάλτσες.
  • Προσθέστε οποιαδήποτε σάλτσα σας αρέσει, αν και πρέπει να αποφεύγετε τα πολύ πικάντικα φαγητά.
  • Οι αμυλώδεις τροφές (π.χ. ψωμί, πατάτες, ρύζι) έχουν πιο ανεκτή γεύση εάν τις τρώτε χωρίς βούτυρο ή μαργαρίνη.
  • Αν κάποιο φάρμακο είναι η αιτία για την απώλεια γεύσης, η διακοπή του ή η αλλαγή του μπορεί να λύσει το πρόβλημα. 
  • Αν η απώλεια γεύσης σχετίζεται με αναπνευστικές λοιμώξεις ή αλλεργίες, οι ασθενείς την ανακτούν με την ανάρρωση. 
Σποραδικά η ανάκτηση γεύσης συμβαίνει αυτόματα.

Διαταραχές της ΓΕΥΣΗΣ


Οι διαταραχές της γεύσης είναι ένα αρκετά συχνό σύμπτωμα που συχνά επηρεάζει τις διαπροσωπικές και διατροφικές συνήθειες του ατόμου και μπορεί να το οδηγήσει σε άγχος, κατάθλιψη ή διατροφικές ανεπάρκειες.

Η δυσγευσία αναφέρεται στην επίμονη ανωμαλία της γεύσης, η υπογευσία στη μειωμένη αίσθηση της γεύσης και η αγευσία στην εξάλειψη της γεύσης.


Οι παράγοντες που προκαλούν δυσγευσία και γενικότερα την αλλαγή της γεύσης είναι πολλοί και διάφοροι, τοπικοί ή/και συστηματικοί:

Οι κυριότεροι περιλαμβάνουν:

  • την καντιντίαση (μυκητίαση του στόματος), 
  • ην περιοδοντίτιδα, 
  • τον ομαλό λειχήνα, 
  • την ξηροστομία και
  • τις συχνές πλύσεις με διαλύματα που περιέχουν χλωρεξιδίνη.
Οι κυριότεροι γενικοί παράγοντες που έχουν συσχετισθεί με διαταραχές της γεύσης είναι:
  • η ανεπάρκεια των βιταμινών Α, Β12 , ψευδαργύρου, σιδήρου ή αντίστοιχα η υπερβολική πρόσληψή τους, 
  • η αλλεργία απέναντι σε συγκεκριμένα τρόφιμα, 
  • το σύνδρομο Sjogren, 
  • η ανορεξία ή η βουλιμία,
  • η δυσλετουργία του ήπατος,
  • η κυστική ίνωση, 
  • η νόσος του Crohn και του Addison,
  • το σύνδρομο Turner, ο αλκοολισμός, 
  • η δηλητηρίαση από υδράργυρο,
  • οι ημικρανίες, 
  • ο τραυματισμός περιφερικών νευρών, 
  • ο έρπης ζωστήρας, 
  • η λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού
  • η χρόνια γαστρίτιδα 
  • η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση
  • νεοπλάσματα του κεντρικού νευρικού συστήματος, 
  • η ακτινοθεραπεία κεφαλής-τραχήλου.
Επίσης, πληθώρα φαρμάκων έχει ενοχοποιηθεί (>200) για την πρόκληση διαταραχών της γεύσης όπως είναι τα αντιισταμινικά, τα αντιυπερτασικά, τα αντιμικροβιακά, τα ανοσοκατασταλτικά, τα αντιψυχωσικά, τα αντισηπτικά, τα οπιοειδή, και τα υπογλυκαιμικά.

Είναι χαρακτηριστικό ότι, περίπου το 40% των ανθρώπων με κλινική κατάθλιψη πάσχει από δυσγευσία, ενώ στο 1/3 των περιπτώσεων λοίμωξης του ανώτερου αναπνευστικού οι ασθενείς αναπτύσσουν δυσγευσία και στη συνέχεια υπογευσία.
Λόγω της ποικιλίας των αιτίων της δυσγευσίας, υπάρχουν πολλές πιθανές θεραπείες που είναι αποτελεσματικές στην ανακούφιση των συμπτωμάτων της δυσγευσίας. Αυτές περιλαμβάνουν το τεχνητό σάλιο, την πιλοκαρπίνη, τα συμπληρώματα ψευδαργύρου, αλλαγές στη φαρμακευτική θεραπεία, και το άλφα λιποϊκό οξύ.

Ευτυχώς, έχει παρατηρηθεί ότι περίπου το 70% των ασθενών αναφέρουν κάποια στιγμή απότομη εξαφάνιση της διαταραχής της γεύσης και επαναφορά της φυσιολογικής μετά από 10 μήνες ταλαιπωρίας κατά μέσο όρο.

Mεταλλική γεύση στο στόμα

Μια μεταλλική γεύση στο στόμα είναι μια μορφή δυσγευσίας, μιας ανωμαλίας στην αίσθηση της γεύσης. Υπάρχουν αρκετές πιθανές αιτίες για αυτό το σύμπτωμα, από κάποια φάρμακα που παίρνετε μέχρι συστημικές διαταραχές και περιβαλλοντικοί κίνδυνοι.

Οι 8 συνηθέστερες αιτίες της μεταλλικής γεύσης στο στόμα είναι:

1. Κακή στοματική υγιεινή
Εάν δεν πλένετε τακτικά τα δόντια σας και δεν χρησιμοποιείτε καθημερινά οδοντικό νήμα, αναπτύσσονται στη στοματική κοιλότητα μικροοργανισμοί που προκαλούν ουλίτιδα, περιοδοντίτιδα και λοιμώξεις. Μπορείτε να αντιμετωπίσετε τα προβλήματα αυτά με την καθοδήγηση του οδοντιάτρου σας και να προλάβετε παρόμοιες επιπλοκές στο μέλλον βουρτσίζοντας τα δόντια σας συστηματικά και χρησιμοποιώντας σε καθημερινή βάση οδοντικό νήμα.
2. Φάρμακα
Τα αντιβιοτικά και ορισμένα άλλα συνταγογραφούμενα φάρμακα μπορεί να αλλοιώσουν τη γεύση. Όταν απορροφάται το φάρμακο από τον οργανισμό, κάποια συστατικά του απελευθερώνονται στο σάλιο, προκαλώντας τη χαρακτηριστική μεταλλική γεύση. Επίσης, ορισμένα φάρμακα (π.χ. αντικαταθλιπτικά) προκαλούν ξηροστομία κι έτσι αλλοιώνουν τη γεύση.

3. Πολυβιταμίνες
Πολυβιταμίνες που περιέχουν μέταλλα όπως ο χαλκός, ο ψευδάργυρος και το χρώμιο, καθώς και συμπληρώματα σιδήρου ή ασβεστίου που χορηγούνται σε εγκύους μπορεί να ευθύνονται για την παροδική αλλαγή στη γεύση. Συνήθως η μεταλλική γεύση υποχωρεί καθώς ο οργανισμός επεξεργάζεται το συμπλήρωμα.

4. Λοιμώξεις
Λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού, όπως το κρυολόγημα και η ιγμορίτιδα, μπορεί αν αλλοιώσουν τη γεύση. Η επίδραση είναι προσωρινή και η γεύση επανέρχεται όταν αντιμετωπιστεί η λοίμωξη.

5. Θεραπείες ενάντια στον καρκίνο
Ασθενείς που βρίσκονται σε στάδιο χημειοθεραπείας ή ακτινοθεραπείας λόγω καρκίνου μπορεί να αισθανθούν ότι η γεύση τους έχει αλλοιωθεί.

6. Εγκυμοσύνη
Αρκετές γυναίκες στα πρώτα στάδια της εγκυμοσύνης αισθάνονται ότι η γεύση τους έχει αλλάξει. Μία από αυτές τις αλλαγές μπορεί να είναι η μεταλλική γεύση στο στόμα.

7. Άνοια/Altzheimer's/Huntington's
Οι ασθενείς με άνοια και άλλες νευρολογικές παθήσεις συχνά παρουσιάζουν αλλοιώσεις στη γεύση τους, καθώς οι γευστικοί κάλυκες συνδέονται με νεύρα του εγκεφάλου. Η μεταλλική γεύση μπορεί να προκύψει όταν υπάρχει δυσλειτουργία στο τμήμα του εγκεφάλου που ελέγχει την αίσθηση της γεύσης.

8. Έκθεση σε χημικά
Η έκθεση σε υδράργυρο ή μόλυβδο και συγκεκριμένα η εισπνοή μεγάλης ποσότητας των εν λόγω ουσιών μπορεί να εξηγήσει τη μεταλλική γεύση.

Σακχαρώδης Διαβήτης


Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια χρόνια, εξελικτική νόσος κατά την οποία η γλυκόζη στο αίμα είναι υψηλότερη από τις κανονικές τιμές. Ο σακχαρώδης διαβήτης προκαλείται όταν ο οργανισμός δεν παράγει ή δεν χρησιμοποιεί αποτελεσματικά μια ορμόνη που ονομάζεται ινσουλίνη.

Ο ρόλος της ινσουλίνης είναι να βοηθά τον οργανισμό να χρησιμοποιεί την γλυκόζη του αίματος σαν πηγή ενέργειας για τα κύτταρα. Όλα τα κύτταρα του οργανισμού μας χρειάζονται ενέργεια και η γλυκόζη είναι η βασική πηγή ενέργειας.


Διαβήτης Τύπου 1 (νεανικός διαβήτης)

Ο διαβήτης τύπου 1 συνήθως διαγιγνώσκεται σε παιδιά και νεαρούς ενήλικες. Μόνο το 5% των ατόμων με διαβήτη έχουν αυτή τη μορφή της νόσου. 

Στον διαβήτη τύπου 1, το σώμα δεν παράγει ινσουλίνη λόγω της αυτοάνοσης καταστροφής των β-κυττάρων του παγκρέατος. Η ινσουλίνη είναι μια ορμόνη που απαιτείται για να μετατρέψει τα σάκχαρα, άμυλα και άλλα τρόφιμα σε ενέργεια που χρειάζεται για την καθημερινή ζωή. Με τη βοήθεια της θεραπείας με ινσουλίνη θεραπεία και άλλες θεραπείες, ακόμη και μικρά παιδιά μπορούν να μάθουν να διαχειρίζονται την πάθησή τους και να ζήσουν μια μακρά, υγιεινή ζωή!

Εκδήλωση της εμφανίζεται πιο συχνά στην παιδική ηλικία, αλλά μπορούν επίσης να την αναπτύξουν όσο ενήλικες προς τα τέλη της 3ης ή 4ης δεκαετίας της ζωής τους.

Σακχαρώδης Διαβήτης Tύπου 2:

Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2, αποτελείται από μια συστοιχία δυσλειτουργιών όπου χαρακτηρίζονται από υπεργλυκαιμία η οποία προκύπτει από το συνδυασμό:

  • της αντίστασης στην δράση της ινσουλίνης, 
  • την ανεπαρκή έκκριση της ινσουλίνης, και 
  • την υπερβολική ή άτοπη έκκριση της ενδομυϊκής γλυκαγόνης.
Αν έχετε διαβήτη τύπου 2 το σώμα σας δεν χρησιμοποιεί την ινσουλίνη σωστά!
Ο διαβήτης τύπου 2, γνωστός και ως διαβήτης των ενηλίκων ή μη ινσουλινοεξαρτώμενος διαβήτης, είναι μια χρόνια πάθηση που επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο ο οργανισμός μεταβολίζει την ζάχαρη (γλυκόζη), η οποία είναι σημαντική πηγή ενέργειάς για το σώμα μας. 

Αν δίαιτα και άσκηση δεν είναι αρκετές για να διαχειριστείτε την κατάσταση υπεργλυκαιμίας στο σώμα σας τότε θα χρειαστείτε φάρμακα για τον διαβήτη ή ινσουλίνη!

Κατάχρηση Αντιβιοτικών


Πάνω από 25.000 άνθρωποι χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους στην Ευρώπη, λόγω της κατάχρησης αντιβιοτικών. Η κατάχρηση αυτή έχει οδηγήσει σε ανθεκτικότητα πολλά κοινά μικρόβια και μας έχει κάνει ιδιαίτερα ευάλωτους σε θανατηφόρες λοιμώξεις.

Λοιμώξεις οι οποίες δεν μπορούν πλέον να αντιμετωπιστούν με τα υπάρχοντα αντιβιοτικά, καθώς αχρηστεύθηκαν λόγω της αλόγιστης χρήσης τους. Το πιο δραματικό στοιχείο στις επισημάνσεις των επιστημόνων, είναι το «τέλος των αντιβιοτικών», δηλαδή το γεγονός ότι εδώ και πολλά χρόνια δεν έχει επινοηθεί και παρασκευαστεί ένα καινούργιο πιο ισχυρό αντιβιοτικό από τα ήδη υπάρχοντα. Ακόμα πιο ανησυχητική είναι η πρόβλεψη ότι δεν θα έχουμε σύντομα καινοτόμα αντιβιοτικά για να καλύψουν τα κενά που έχουν προκύψει στη θεραπεία. 


Η Ελλάδα δυστυχώς παραμένει πολύ ψηλά στη λίστα της υπερσυνταγογράφισης αντιβιοτικών και της υψηλής αντοχής των αντιβιοτικών στην κοινότητα, ενώ κατέχει τα πρωτεία στην κατανάλωση αντιβιοτικών στην Ευρώπη.

Η Ευρωπαϊκή Ημέρα Ενημέρωσης για τα Αντιβιοτικά πραγματοποιείται για όγδοη συνεχή χρονιά, κάθε 18 του Νοέμβρη, και είναι μια ευρωπαϊκή πρωτοβουλία για την υγεία που έχει ως στόχο να παρέχει πληροφορίες και να υποστηρίζει τις εθνικές εκστρατείες για τη συνετή χρήση των αντιβιοτικών.

Συμπτώματα Καρκίνου του λάρυγγα



Η μέση ηλικία κατά τη διάγνωση του καρκίνου του λάρυγγα είναι τα 65 χρόνια.
Ωστόσο, παραμένει ένας επικίνδυνος και ύπουλος καρκίνος με πενταετή επιβίωση στο 60,6%. 

Η έγκαιρη διάγνωση στο αρχικό στάδιο αυξάνει κατακόρυφα την πενταετή επιβίωση κοντά στο 90%. 

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

Τα βασικά συμπτώματα της εμφάνισης του καρκίνου του λάρυγγα κι αυτά που πρέπει να βάλουν κάποιο σε υποψία και να επισκεφτεί άμεσα τον γιατρό του είναι:
  • Αλλαγές στη φωνή
  • Επίμονη βραχνάδα της φωνής που εγκαθίσταται προοδευτικά
  • Μάζα στο λαιμό
  • Δυσκολία στην κατάποση
  • Επίμονο πόνο στο λαιμό ή πόνο που εκδηλώνεται κατά την κατάποση.
ΤΡΟΠΟΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

Εδώ και πολλά χρόνια έχουν αναπτυχθεί διάφορες μορφές θεραπείας του καρκίνου του λάρυγγα, οι οποίες εφαρμόζονται είτε μόνες τους είτε σε συνδυασμό.

• Η χειρουργική θεραπεία περιλαμβάνει ενδοστοματική προσπέλαση με χρήση του CO2 Laser, τμηματική λαρυγγεκτομή ή ολική λαρυγγεκτομή

• Η ακτινοθεραπεία είτε σαν μοναδική θεραπεία σε πρώιμο στάδιο είτε σε συνδυασμό με τη χειρουργική ή την χημειοθεραπεία.

• Η χημειοθεραπεία εφαρμόζεται είτε σε συνδυασμό με την ακτινοθεραπεία είτε με την χειρουργική θεραπεία.

Η επιλογή της θεραπείας είναι αποτέλεσμα ιατρικής συνεκτίμησης πολλών παραγόντων.
Αυτή εξαρτάται από τη σταδιοποίηση του καρκίνου (συνδυασμός του μεγέθους του όγκου, της παρουσίας τραχηλικών λεμφαδένων ή και απομακρυσμένων μεταστάσεων)

Σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα αντιμετωπίζετε με βελονισμό


Είναι το συχνοτερο από τα σύνδρομα παγίδευσης περιφερικών νεύρων. Παρουσιάζεται στο 1,5 έως 5% του γενικού πληθυσμού (προσβάλλει τις γυναίκες σε τριπλάσιο βαθμό).

Παρουσιάζεται με αιμωδίες, καυσαλγία, υπαισθησία στα πρώτα 3 δάκτυλα και στην κερκιδική πλευρά του παράμεσου δηλαδή στην περιοχή κατανομής του νεύρου. 
Γενικά τα συμπτώματα ξεκινούν σταδιακά έτσι το άτομο νιώθει γαργαλητό, κάψιμο και φαγούρα στην παλάμη του χεριού και τα δάχτυλα, ειδικότερα τον αντίχειρα.

Εκδηλώνεται με μια σειρά συμπτωμάτων όπως:
  • Μούδιασμα, αίσθηση μυρμηγκιάσματος ή και καψίματος στην περιοχή κατανομής των αισθητικών κλάδων του μέσου νεύρου (αντίχειρας, δείκτης, μέσος και κερκιδική πλευρά του παράμεσου δακτύλου)
  • Αμβλύς πόνος στο χέρι που μπορεί να εξαπλώνεται από τον καρπό μέχρι τον αγκώνα ή και τον ώμο
  • Λειτουργικός περιορισμός (αδυναμία, δυσκολία σχηματισμού γροθιάς, ελάττωση της δύναμης σύσφιξης) στο προσβεβλημένο χέρι
  • Διαταραχές αισθητικότητας με πιο συχνή την παραισθησία (αυτόματη υποκειμενική αντίληψη ενόχλησης) και την απώλεια αίσθησης στην περιοχή κατανομής του μέσου νεύρου
  • Αίσθημα κρύων δακτύλων και πρηξίματος στο χέρι
  • Το τίναγμα του χεριού, που πολλές φορές ανακουφίζει τον ασθενή
  • Ατροφία των μυών στο θέναρ
  • Τα συμπτώματα παρουσιάζονται ή επιτείνονται τη νύχτα (πολλές φορές ξυπνούν τον ασθενή)
Αντιμετώπιση

Αντιμετώπιση με βελονισμό του συνδρόμου καρπιαίου σωλήνα

Οι τελευταίες μελέτες συνηγορούν για την αξία του βελονισμού στη μείωση των συμπτωμάτων (C.P. Yang 2009, W. Kumnerddee 2010, V. Napadow 2010, Sim 2011, A. Moghtaderi 2011) και υποστηρίζουν την ένταξη του βελονισμού/ηλεκτροβελονισμού σε πρωτόκολλα για την αντιμετώπιση του συνδρόμου καρπιαίου σωλήνα.


Η αντιμετώπιση με βελονισμό σε ελαφριάς έως μέσης βαρύτητας περιστατικά ΣΚΣ, αποδεικνύεται (ηλεκτροδιαγνωστικά και κλινικά) το ίδιο αποτελεσματική με τη χορήγηση κορτικοστεροειδών από το στόμα (C.P. Yang et al. The Clinical Journal of Pain. Vol.25(4) May 2009). Εκτιμάται ότι 8 συνεδρίες βελονισμού διάρκειας 30 λεπτών έκαστη σε διάστημα 4 εβδομάδων αποτελούν μια καλή εναλλακτική λύση για βελτίωση των συμπτωμάτων στο σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα.

Αντιμετώπιση της κακoσμίας του στόματος



Aπλές συμβουλές για την αποφυγή της κακοσμίας είναι:


  • το καθημερινό πλύσιμο των δοντιών (κυρίως το πρωί αλλά και μετά από τα γεύματα),
  • η χρήση οδοντικού νήματος αλλά και το βούρτσισμα της γλώσσας (υπάρχουν οδοντόβουρτσες με ειδικά διαμορφωμένη την ραχιαία τους επιφάνεια σε σχήμα σαν ξέστρο).
  • Εάν δεν μπορείτε να βουρτσίσετε τα δόντια σας μετά από ένα γεύμα ή ένα σνακ, δοκιμάστε μια τσίχλα χωρίς ζάχαρη. Το μάσημα της τσίχλας καθαρίζει τα δόντια και ενεργοποιεί τη ροή του σάλιου, που βοηθάει να καθαριστεί το στόμα και εξουδετερώσει τους παράγοντες της κακοσμίας. 
  • Οι ρινικές πλύσεις με φυσιολογικό ορό βοηθούν στην απομάκρυνση των εκκρίσεων (βλέννας) που συσσωρεύονται στην ρινική κοιλότητα και «κυλάνε» στο στοματοφάρυγγα. 
  • Η αποφυγή ορισμένων τροφών που προκαλούν έντονη κακοσμία το επόμενο 24ωρο από την λήψη τους, όπως είναι τα κρεμμύδια, το σκόρδο, τα ζωικά λίπη, διάφορα καρυκεύματα και οινοπνευματώδη ποτά, όπως επίσης και τροφών που μας προκαλούν δυσπεψία οδηγώντας σε αναγωγές υγρών από το στομάχι. 
  • Ο καλύτερος τρόπος για να διατηρήσετε μια φυσιολογική παραγωγή σάλιου είναι να είστε ενυδατωμένοι, δηλαδή να πίνετε άφθονο νερό και υγρά.

Κακοσμία Στόματος




Το στόμα μας είναι πλούσιο σε βακτηρίδια που αποτελούν τη φυσιολογική του χλωρίδα και συμμετέχουν στην διάσπαση των τροφών. Η κακοσμία του στόματος (Χαλίτωση όπως λέγεται ιατρικά) οφείλεται κυρίως σε χημικές ουσίες που περιέχουν θείο και παράγονται από τη διάσπαση των πρωτεϊνών των τροφών, αλλά και από τη διάσπαση των πρωτεϊνών των κυττάρων των ιστών και του σάλιου.

Πιθανές αιτίες είναι:

  • η ουλίτιδα και η οδοντική πλάκα, 
  • οι μόνιμες τεχνητές οδοντοστοιχίες και η τερηδόνα, 
  • η ξηροστομία, 
  • η παλινδρόμηση οξέων από το στομάχι –η λαρυγγοφαρυγγική παλινδρόμηση- 
  • το κάπνισμα, και 
  • οι παθήσεις της ρινός όπως είναι η αλλεργική ρινίτιδα (όλες οι αιτίες που αποφράσσουν τη φυσιολογική ροή αέρα από την μύτη, ξηραίνουν τον φάρυγγα και τον λάρυγγα και συμβάλλουν στη δυσοσμία της αναπνοής).

Σε άτομα που πάσχουν από Σακχαρώδη Διαβήτη πολλές φορές η κακοσμία (μυρωδιά χαλασμένων φρούτων) του στόματος είναι και το πρώτο σύμπτωμα, όπως επίσης και οι παθήσεις των πνευμόνων είναι δυνατόν να προκαλούν κακοσμία της αναπνοής, λόγω της παραγωγής υγρών (βλέννας) στο κατώτερο αναπνευστικό σύστημα. Από την άλλη πλευρά, η πρωινή κακοσμία του στόματος είναι συνήθης, καθώς οφείλεται στην μειωμένη παραγωγή σιέλου κατά την διάρκεια του ύπνου, και υποχωρεί με το πλύσιμο των δοντιών ή μετά την λήψη πρωινού. Τέλος, κάποιες ειδικές δίαιτες, πλούσιες σε πρωτεΐνες μπορούν να προκαλέσουν δύσοσμη αναπνοή.

Πολλές φορές υπολείμματα τροφών εισέρχονται στις μικρές κρύπτες (βαθουλώματα) που υπάρχουν στις αμυγδαλές και γίνονται ορατές ως λευκές κηλίδες που νομίζουμε ότι είναι πύον. Η παραμονή αυτού του υλικού στον αμυγδαλικό ιστό έχει σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία των «αμυγδαλόλιθων» (πέτρες στις αμυγδαλές) που είναι δύσοσμοι προκαλώντας κακοσμία του στόματος, αλλά και σκληροί προκαλώντας ερεθισμό ή και πόνο στο φάρυγγα κατά την κατάποση.

Βελονισμός και Υπέρταση


Πρόσφατα οι επιστήμονες ερεύνησαν την επίδραση του βελονισμού στις καρδιοπάθειες και την υπέρταση. Βρήκαν, όχι μόνο ότι ο βελονισμός έχει αποτέλεσμα, αλλά και με ποιόν τρόπο επιτυγχάνει τα αποτελέσματά του. “Κάποια μέρα, ο βελονισμός θα αντικαταστήσει τα αντιυπερτασικά φάρμακα”, λένε.

Οι ασθενείς με υπέρταση που έλαβαν μια θεραπεία με βελονισμό εμφάνισαν πτώση της αρτηριακής πίεσης,  που διήρκησε μέχρι έναμίσυ μήνα.

Ο ηλεκτροβελονισμού μειώνει την συστολική αρτηριακή πίεση πάνω από 24 ώρες, και έτσι η θεραπεία με βελονισμό μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο για:
  • εγκεφαλικο επεισόδιο,
  • περιφερική αρτηριακή νόσο,
  • καρδιακή ανεπάρκεια και
  • έμφραγμα του μυοκαρδίου σε υπερτασικούς ασθενείς.
Οι τρέχουσες φαρμακοθεραπείες έχουν πολλές παρενέργειες.
Με την βελτίωση της αρτηριακής υπέρτασης με βελονισμό θα μπορούμε να μειώσουμε τις χορηγούμενες δόσεις των φαρμάκων.

Παραρρινοκολπίτιδα. Συμπτώματα

Τι Είναι
Οι παραρρίνιοι κόλποι είναι οι κοιλότητες εκείνες του προσώπου που περιβάλουν τη ρίνα (μύτη) και ως συγκοινωνούντα δοχεία με αυτή σαφώς επηρεάζονται και επηρεάζουν τη λειτουργία της. Όμως έχουν συσχέτιση και με τους βρόγχους αποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά ότι στη σύγχρονη ιατρική συζητάμε για ενιαίους αεραγωγούς και ότι ουσιαστικά οι αεραγωγοί ξεκινούν από τη μύτη.

Η χρόνια παραρινοκολπίτιδα είναι μια φλεγμονώδης κατάσταση
η οποία αφορά στα ιγμόρεια άντρα, ιθμοειδείς, μετωπιαίους και σφηνοειδείς κόλπους. Βλεννοπυώδεις συλλογές σε μικρή ή μεγάλη έκταση σε αυτούς δυσχεραίνουν την αναπνοή, την οξυγόνωση και κατά συνέπεια την ποιότητα ζωής του ασθενούς.

Τα συμπτώματα είναι:
  • συμφόρηση (μπούκωμα),
  • παχύρευστη καταρροή,
  • οπισθορρινική έκκριση και προσπάθεια του ασθενούς να καθαρίσει το φάρυγγά του,
  • κεφαλαλγία και
  • πόνοι στο πρόσωπο. 
Οι εκδηλώσεις μπορεί να συμβαίνουν συνεχώς ή κατά κύματα.

Οι ασθενείς επίσης μπορεί να εμφανίζουν διαταραχές της όσφρησης και της γεύσης. 
Οι παραρρίνιοι κόλποι καλύπτονται από βλεννογόνο και η δημιουργία καλοσχηματισμένων προσεκβολών του είναι οι ρινικοί πολύποδες οι οποίοι προκαλούν συμπτωματολογία διαρκούς συμφόρησης, ανοσμίας, αγευσίας και κακής αναπνοής. Μπορεί να υπάρχουν μόνοι τους ή να συνυπάρχουν με άσθμα, αλλεργία στην ασπιρίνη (σύνδρομο Samter).

Η έγκαιρη διάγνωση είναι απαραίτητη ώστε να μην εξελιχθεί η νόσος και για να αποφευχθεί η χειρουργική επέμβαση.

Γιατί να κάνω βελονισμό;


Η καταπολέμηση των συμπτωμάτων μιας ασθένειας δεν θεραπεύει την ασθένεια. Ο ασθενής ανακουφίζεται αλλά δεν θεραπεύεται.

H δυσαρμονία στον οργανισμό του συνεχίζει να υπάρχει και η ασθένεια συνήθως εκδηλώνεται στο φυσικό σώμα μελλοντικά με άλλη μορφή.

Ο Βελονισμός εκτός του ότι μπορεί να καταπραΰνει τα συμπτώματα μιας ασθενείας μπορεί να:

  • ανακουφίσει τον ασθενή από τον πόνο,
  • θεραπεύει την αιτία,
  • εξισορροπεί τη δυσαρμονία στον οργανισμό του χωρίς παρενέργειες χωρίς αντενδείξεις. Ενώ τα φάρμακα ρίχνουν το ανοσοποιητικό ο βελονισμός το 
  • βελτιώνει το ανοσοποιητικό σύστημα, θωρακίζοντας την υγεία σε όλα τα επίπεδα.
Είναι 100% ασφαλής και προσφέρει ποιότητα ζωής! Ο Βελονισμός είναι ιδανικός για την πρόληψη και την διατήρηση της υγείας και της ευεξίας σε υψηλά επίπεδα.

Ενίσχυση της Γονιμότητα με Βελονισμό



O βελονισμός θεωρείται αποδεδειγμένα ευεργετικός στην ενίσχυση της γονιμότητας, γι’ αυτό και χρησιμοποιείται ως συμπληρωματική θεραπεία σε αρκετά κέντρα εξωσωματικής γονιμοποίησης του εξωτερικού. 

O βελονισμός ενισχύει τη γονιμότητα του άνδρα και της γυναίκας, εξισορροπώντας τη ροή της ενέργειας του γεννητικού συστήματος καθώς και την «επικοινωνία» του συστήματος αυτού με τα υπόλοιπα (π.χ. το ενδοκρινικό, το νευρικό). Η ενέργεια στη γεννητική περιοχή μπορεί να έχει «λιμνάσει» (π.χ. λόγω φλεγμονών ή διογκωμένων φλεβών που προκαλούν κακή αιμάτωση) ή να είναι ανεπαρκής (π.χ. εξαιτίας του στρες, των ορμονικών διαταραχών, τυχόν διατροφικών ελλείψεων κλπ.). 
O βελονισμός απελευθερώνει τη ροή της ενέργειας, μέσω της διέγερσης των κατάλληλων σημείων, κυρίως μεταξύ αφαλού και γεννητικών οργάνων, καθώς και στους γλουτούς, αλλά και άλλων σημείων (π.χ. στο κεφάλι, στα χέρια, στις γάμπες κλπ.). 


Μελέτες έχουν δείξει ότι ο βελονισμός συμπληρώνει τις παραδοσιακές θεραπείες υπογονιμότητας και βοηθάει τους άνδρες να φθάσουν στο πλήρες αναπαραγωγικό δυναμικό τους, διότι βελτιώνει την παραγωγή, την ποιότητα και την κινητικότητας του σπέρματος.

Συνήθως απαιτείται ένας κύκλος 10-12 συνεδριών και τα σημάδια της βελτίωσης είναι ένα εντονότερο αίσθημα ηρεμίας και ευεξίας, η διέγερση της ερωτικής επιθυμίας, αλλά και η βελτίωση τυχόν διαταραχών του σπέρματος στους άνδρες.

Καλοκαιρινές Ωτίτιδες



Οι καλοκαιρινές εξωτερικές ωτίτιδες ή αλλιώς οι λοιμώξεις του καναλιού του έξω ακουστικου πόρου προκαλούνται από τα κοινά παθογόνα βακτήρια (σταφυλόκοκκος, ψευδομονάδα) και ενίοτε από κάποιο μύκητα.

Με ποιό μηχανισμό; Όταν τo νερό μπαίνει μέσα στο αυτί, μπορεί να παρασύρει βακτήρια ή μύκητες μέσα σε αυτό. Συνήθως το νερό βγαίνει έξω, το αυτί στεγνώνει και τα μικρόβια δε δημιουργούν κανένα πρόβλμα. Αλλά ορισμένεφορές το νερό παραμένει παγιδευμένο μέσα στον έξω ακουστικό πόρο(ΕΑΠ) με συνέπεια το δέρμα του να γίνεται υδαρές. Το αποτέλεσμα είναι να ημιουργείται ιδανικό περιβάλλον για την αναπτυξη μυκήτων και βακτηρίων ,που επιμολύνουν την περιοχή.

Τα συμπτώματα που ταλαιπωρούν τον ασθενή είναι:
  • το αίσθημα πληρότητας στο αυτί αρχικά (βουλωμένο αυτί), 
  • ενώ μπορεί να συνυπάρχουν βαρηκοία και εμβοές. 
  • κνησμός(φαγούρα), στην ωτίτιδα που προκαλείται από μύκητες(ωτομύκωση).
  • εκροή διαυγούς υγρού που αργότερα γίνεται γαλακτώδες. 
  • Στη βακτηριακής αιτιολογίας ωτίτιδα το αυτί είναι πολύ επώδυνο στην ψηλάφηση και ειδικά στη περιοχή του τράγου. 
  • ίναι δυνατόν κάποιοι λεμφαδένες της σύστοιχης τραχηλικής πλευράς να εμφανιστούν διογωμένοι κι επώδυνοι. 


Προδιαθεσικοί 
παράγοντες: Έχει βρεθεί ότι τα άτομα με κνησμώδη ξεφλουδισμένα αυτιά και άτομα με τη τάση να μαζεύουν πολύ κερί(κυψέλη) στον ΕΑΠ καθώς και όσοι έρχονται σε συχνή επαφή με το νερό είνα πολύ πιθανό να αναπτύσσουν εξωτερική ωτίτιδα.

Θεραπεία: Επίσκεψη στον ωτορινολαρυγγολόγο και β
ασική προυπόθεση είναι η αποφυγή της επαφής του ωτός με το νερό, ώστε να δατηρείται στεγνός ο ΕΑΠ. 

Για τη μεν ωτομύκωση: συνίσταται προσεκτικός καθαρισμός και αφαίρεση με αναρρόφηση της μάζας των μυκήτων και κατόπιν ενστάλλαξη βορικούχου αλκοόλης 10% για 10 μέρες. Επισης η ενστάλλαξη μυκοστατικών σταγόνων Canesten είναι πολύ αποτελσματική . 
Όσον αφορα τη βακτηριακή ωτίτιδα: ιδανική είνάι η ενστάλαξη αντιβιοτικών σταγόνων με κορτιζόνη και η συγχορήγηση από το στόμα του κατάλληλου αντιβιοτικού. 

Πρόληψη: Ο καλύτερος τρόπος είναι η ενστάλλαξη λευκού οινοπνεύματος μόλις νιώσουμε ότι έχει παγιδευτεί νερό μέσα στο αυτί. Επίσης, έχει βρεθεί ότι βοηθούν πολύ οι ειδικες σταγόνες που χρησιμοποιούν οι κολυμβητές(dry ear) και πωλούνται στα φαρμακεία , καθώς έχουν αντισηπτικές ιδιότητες και βοηθούν στην αφαίρεση του παγιδευμένου νερού από το αυτί. 
Τέλος, άτομα που έχουν την τάση να μαζεύουν πολύ κερί στα αυτιά καλό είναι να προσέρχονται στον ΩΡΛ για καθαρισμό πριν αρχίσει η κολυμβηική περίοδος.