Σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα αντιμετωπίζετε με βελονισμό

Είναι το συχνοτερο από τα σύνδρομα παγίδευσης περιφερικών νεύρων. Παρουσιάζεται στο 1,5 έως 5% του γενικού πληθυσμού (προσβάλλει τις γυναίκες σε τριπλάσιο βαθμό).

Παρουσιάζεται με αιμωδίες, καυσαλγία, υπαισθησία στα πρώτα 3 δάκτυλα και στην κερκιδική πλευρά του παράμεσου δηλαδή στην περιοχή κατανομής του νεύρου. 

Γενικά τα συμπτώματα ξεκινούν σταδιακά έτσι το άτομο νιώθει γαργαλητό, κάψιμο και φαγούρα στην παλάμη του χεριού και τα δάχτυλα, ειδικότερα τον αντίχειρα.

Εκδηλώνεται με μια σειρά συμπτωμάτων όπως:

• Μούδιασμα, αίσθηση μυρμηγκιάσματος ή και καψίματος στην περιοχή κατανομής των αισθητικών κλάδων του μέσου νεύρου (αντίχειρας, δείκτης, μέσος και κερκιδική πλευρά του παράμεσου δακτύλου)
• Αμβλύς πόνος στο χέρι που μπορεί να εξαπλώνεται από τον καρπό μέχρι τον αγκώνα ή και τον ώμο
• Λειτουργικός περιορισμός (αδυναμία, δυσκολία σχηματισμού γροθιάς, ελάττωση της δύναμης σύσφιξης) στο προσβεβλημένο χέρι
• Διαταραχές αισθητικότητας με πιο συχνή την παραισθησία (αυτόματη υποκειμενική αντίληψη ενόχλησης) και την απώλεια αίσθησης στην περιοχή κατανομής του μέσου νεύρου
• Αίσθημα κρύων δακτύλων και πρηξίματος στο χέρι
• Το τίναγμα του χεριού, που πολλές φορές ανακουφίζει τον ασθενή
• Ατροφία των μυών στο θέναρ
• Τα συμπτώματα παρουσιάζονται ή επιτείνονται τη νύχτα (πολλές φορές ξυπνούν τον ασθενή)

Αντιμετώπιση

Αντιμετώπιση με βελονισμό του συνδρόμου καρπιαίου σωλήνα

Οι τελευταίες μελέτες συνηγορούν για την αξία του βελονισμού στη μείωση των συμπτωμάτων (C.P. Yang 2009, W. Kumnerddee 2010, V. Napadow 2010, Sim 2011, A. Moghtaderi 2011) και υποστηρίζουν την ένταξη του βελονισμού/ηλεκτροβελονισμού σε πρωτόκολλα για την αντιμετώπιση του συνδρόμου καρπιαίου σωλήνα.

Η αντιμετώπιση με βελονισμό σε ελαφριάς έως μέσης βαρύτητας περιστατικά ΣΚΣ, αποδεικνύεται (ηλεκτροδιαγνωστικά και κλινικά) το ίδιο αποτελεσματική με τη χορήγηση κορτικοστεροειδών από το στόμα (C.P. Yang et al. The Clinical Journal of Pain. Vol.25(4) May 2009). Εκτιμάται ότι 8 συνεδρίες βελονισμού διάρκειας 30 λεπτών έκαστη σε διάστημα 4 εβδομάδων αποτελούν μια καλή εναλλακτική λύση για βελτίωση των συμπτωμάτων στο σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα.

Αντιμετώπιση της κακoσμίας του στόματος

Aπλές συμβουλές για την αποφυγή της κακοσμίας είναι:

• το καθημερινό πλύσιμο των δοντιών (κυρίως το πρωί αλλά και μετά από τα γεύματα),
• η χρήση οδοντικού νήματος αλλά και το βούρτσισμα της γλώσσας (υπάρχουν οδοντόβουρτσες με ειδικά διαμορφωμένη την ραχιαία τους επιφάνεια σε σχήμα σαν ξέστρο).
• Εάν δεν μπορείτε να βουρτσίσετε τα δόντια σας μετά από ένα γεύμα ή ένα σνακ, δοκιμάστε μια τσίχλα χωρίς ζάχαρη. Το μάσημα της τσίχλας καθαρίζει τα δόντια και ενεργοποιεί τη ροή του σάλιου, που βοηθάει να καθαριστεί το στόμα και εξουδετερώσει τους παράγοντες της κακοσμίας. 
• Οι ρινικές πλύσεις με φυσιολογικό ορό βοηθούν στην απομάκρυνση των εκκρίσεων (βλέννας) που συσσωρεύονται στην ρινική κοιλότητα και «κυλάνε» στο στοματοφάρυγγα. 
• Η αποφυγή ορισμένων τροφών που προκαλούν έντονη κακοσμία το επόμενο 24ωρο από την λήψη τους, όπως είναι τα κρεμμύδια, το σκόρδο, τα ζωικά λίπη, διάφορα καρυκεύματα και οινοπνευματώδη ποτά, όπως επίσης και τροφών που μας προκαλούν δυσπεψία οδηγώντας σε αναγωγές υγρών από το στομάχι. 
• Ο καλύτερος τρόπος για να διατηρήσετε μια φυσιολογική παραγωγή σάλιου είναι να είστε ενυδατωμένοι, δηλαδή να πίνετε άφθονο νερό και υγρά.
  

Κακοσμία Στόματος

Το στόμα μας είναι πλούσιο σε βακτηρίδια που αποτελούν τη φυσιολογική του χλωρίδα και συμμετέχουν στην διάσπαση των τροφών. Η κακοσμία του στόματος (Χαλίτωση όπως λέγεται ιατρικά) οφείλεται κυρίως σε χημικές ουσίες που περιέχουν θείο και παράγονται από τη διάσπαση των πρωτεϊνών των τροφών, αλλά και από τη διάσπαση των πρωτεϊνών των κυττάρων των ιστών και του σάλιου.

Πιθανές αιτίες είναι:

• η ουλίτιδα και η οδοντική πλάκα, 
• οι μόνιμες τεχνητές οδοντοστοιχίες και η τερηδόνα, 
• η ξηροστομία, 
• η παλινδρόμηση οξέων από το στομάχι –η λαρυγγοφαρυγγική παλινδρόμηση- 
• το κάπνισμα, και 
• οι παθήσεις της ρινός όπως είναι η αλλεργική ρινίτιδα (όλες οι αιτίες που αποφράσσουν τη φυσιολογική ροή αέρα από την μύτη, ξηραίνουν τον φάρυγγα και τον λάρυγγα και συμβάλλουν στη δυσοσμία της αναπνοής).

Σε άτομα που πάσχουν από Σακχαρώδη Διαβήτη πολλές φορές η κακοσμία (μυρωδιά χαλασμένων φρούτων) του στόματος είναι και το πρώτο σύμπτωμα, όπως επίσης και οι παθήσεις των πνευμόνων είναι δυνατόν να προκαλούν κακοσμία της αναπνοής, λόγω της παραγωγής υγρών (βλέννας) στο κατώτερο αναπνευστικό σύστημα. Από την άλλη πλευρά, η πρωινή κακοσμία του στόματος είναι συνήθης, καθώς οφείλεται στην μειωμένη παραγωγή σιέλου κατά την διάρκεια του ύπνου, και υποχωρεί με το πλύσιμο των δοντιών ή μετά την λήψη πρωινού. Τέλος, κάποιες ειδικές δίαιτες, πλούσιες σε πρωτεΐνες μπορούν να προκαλέσουν δύσοσμη αναπνοή.

Πολλές φορές υπολείμματα τροφών εισέρχονται στις μικρές κρύπτες (βαθουλώματα) που υπάρχουν στις αμυγδαλές και γίνονται ορατές ως λευκές κηλίδες που νομίζουμε ότι είναι πύον. Η παραμονή αυτού του υλικού στον αμυγδαλικό ιστό έχει σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία των «αμυγδαλόλιθων» (πέτρες στις αμυγδαλές) που είναι δύσοσμοι προκαλώντας κακοσμία του στόματος, αλλά και σκληροί προκαλώντας ερεθισμό ή και πόνο στο φάρυγγα κατά την κατάποση.

Βελονισμός και Υπέρταση

Πρόσφατα οι επιστήμονες ερεύνησαν την επίδραση του βελονισμού στις καρδιοπάθειες και την υπέρταση. Βρήκαν, όχι μόνο ότι ο βελονισμός έχει αποτέλεσμα, αλλά και με ποιόν τρόπο επιτυγχάνει τα αποτελέσματά του. “Κάποια μέρα, ο βελονισμός θα αντικαταστήσει τα αντιυπερτασικά φάρμακα”, λένε.

Οι ασθενείς με υπέρταση που έλαβαν μια θεραπεία με βελονισμό εμφάνισαν πτώση της αρτηριακής πίεσης,  που διήρκησε μέχρι έναμίσυ μήνα.

Ο ηλεκτροβελονισμού μειώνει την συστολική αρτηριακή πίεση πάνω από 24 ώρες, και έτσι η θεραπεία με βελονισμό μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο για:

• εγκεφαλικο επεισόδιο,
• περιφερική αρτηριακή νόσο,
• καρδιακή ανεπάρκεια και
• έμφραγμα του μυοκαρδίου σε υπερτασικούς ασθενείς.

Οι τρέχουσες φαρμακοθεραπείες έχουν πολλές παρενέργειες.
Με την βελτίωση της αρτηριακής υπέρτασης με βελονισμό θα μπορούμε να μειώσουμε τις χορηγούμενες δόσεις των φαρμάκων.

Παραρρινοκολπίτιδα. Συμπτώματα

Τι Είναι

Οι παραρρίνιοι κόλποι είναι οι κοιλότητες εκείνες του προσώπου που περιβάλουν τη ρίνα (μύτη) και ως συγκοινωνούντα δοχεία με αυτή σαφώς επηρεάζονται και επηρεάζουν τη λειτουργία της. Όμως έχουν συσχέτιση και με τους βρόγχους αποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά ότι στη σύγχρονη ιατρική συζητάμε για ενιαίους αεραγωγούς και ότι ουσιαστικά οι αεραγωγοί ξεκινούν από τη μύτη.

Η χρόνια παραρινοκολπίτιδα είναι μια φλεγμονώδης κατάσταση η οποία αφορά στα ιγμόρεια άντρα, ιθμοειδείς, μετωπιαίους και σφηνοειδείς κόλπους. Βλεννοπυώδεις συλλογές σε μικρή ή μεγάλη έκταση σε αυτούς δυσχεραίνουν την αναπνοή, την οξυγόνωση και κατά συνέπεια την ποιότητα ζωής του ασθενούς.

Τα συμπτώματα είναι:

• συμφόρηση (μπούκωμα),
• παχύρευστη καταρροή,
• οπισθορρινική έκκριση και προσπάθεια του ασθενούς να καθαρίσει το φάρυγγά του,
• κεφαλαλγία και
• πόνοι στο πρόσωπο. 

Οι εκδηλώσεις μπορεί να συμβαίνουν συνεχώς ή κατά κύματα.

Οι ασθενείς επίσης μπορεί να εμφανίζουν διαταραχές της όσφρησης και της γεύσης. 
Οι παραρρίνιοι κόλποι καλύπτονται από βλεννογόνο και η δημιουργία καλοσχηματισμένων προσεκβολών του είναι οι ρινικοί πολύποδες οι οποίοι προκαλούν συμπτωματολογία διαρκούς συμφόρησης, ανοσμίας, αγευσίας και κακής αναπνοής. Μπορεί να υπάρχουν μόνοι τους ή να συνυπάρχουν με άσθμα, αλλεργία στην ασπιρίνη (σύνδρομο Samter).

Η έγκαιρη διάγνωση είναι απαραίτητη ώστε να μην εξελιχθεί η νόσος και για να αποφευχθεί η χειρουργική επέμβαση.