Αντιμετώπιση του ροχαλητού


Ποιά είναι η αντιμετώπιση του ροχαλητού;

Υπάρχει θεραπεία για το ροχαλητό;
Η κλινική εξέταση από τον ωτορινολαρυγγολόγο μπορεί να αποκαλύψει αρκετά συχνά: στραβό ρινικό διάφραγμα στη μύτη, πολύποδες ή αλλεργική ρινίτιδα, μακριά και παχιά σταφυλή και μαλακή υπερώα, υπερτροφικές αμυγδαλές και αδενοειδείς εκβλαστήσεις (κρεατάκια), πάχυνση των τοιχωμάτων του φάρυγγα, μεγάλη γλώσσα, μετατοπισμένη προς τα πίσω την κάτω γνάθο, σπανιότερα όγκους που αποφράσσουν την αναπνευστική οδό, κ.α.

Η μελέτη του ατόμου που ροχαλίζει ή πάσχει από υπνική άπνοια περιλαμβάνει εκτός από την κλινική εξέταση και μελέτη ύπνου, η οποία αποκαλύπτει κατά πόσο υπάρχει πρόβλημα, καθώς και την έκταση και τη σοβαρότητά του. Στη συνέχεια θα πρέπει να διερευνηθούν οι παράγοντες οι οποίοι μπορούν να διορθωθούν, τόσο αυτοί που αφορούν τις συνθήκες ζωής-συνήθειες του ασθενούς, όσο και αυτοί που αντιμετωπίζονται χειρουργικά από το θεράποντα ωτορινολαρυγγολόγο. Με αυτό τον τρόπο, καθορίζεται ένα από κοινού με το γιατρό σας σχέδιο αντιμετώπισης του ροχαλητού.

Πρακτικές συμβουλές για ασθενείς που ροχαλίζουν:

  • Προσπαθήστε να χάσετε βάρος.
  • Αποφύγετε τα οινοπνευματώδη ποτά και τα βαριά (λιπαρά) γεύματα για τουλάχιστον 4 ώρες πριν πάτε για ύπνο.
  • Προσπαθήστε να κοιμηθείτε στο πλάι και όχι ανάσκελα.
  • Ανασηκώστε το στρώμα στην πλευρά του κρεβατιού που κοιμάστε κατά περίπου 10 ή χρησιμοποιήστε ένα ή και δύο μαξιλάρια (αν δεν σας επιβαρύνον στον αυχένα).
  • Αλλάξτε τις διατροφικές σας συνήθειες και προτιμήστε ένα ελαφρύ γεύμα (γιαούρτι ή φρούτα) πριν τον ύπνο.
  • Αλλάξτε τις συνήθειες του ύπνου σας, προσπαθώντας να κοιμάστε κάθε βράδυ την ίδια ώρα.
  • Οι χειρουργικές επεμβάσεις για το ροχαλητό και την αποφρακτική άπνοια τα τελευταία χρόνια έχουν απλοποιηθεί και ανιμετωπίζουν το αίτιο της απόφραξης.
  • Εν τω μεταξύ, αν το σύνδρομο της άπνοιας είναι επικίνδυνο για τη ζωή του ασθενούς, θα πρέπει να συζητηθεί το ενδεχόμενο χρήσης συσκευής συνεχούς θετικής πίεσης (C-PAP), μέχρις ότου οι καρδιοαναπνευστικές λειτουργίες επανέλθουν σε αποδεκτά για τη διενέργεια χειρουργικής επέμβασης επίπεδα. Η χρήση συσκευής υποβοήθησης είναι επίσης απαραίτητη αν το σύνδρομο είναι βαρύ και δεν υπάρχει δυνατότητα αντιμετώπισής του χειρουργικά, κάτι το οποίο θα το κρίνουν οι γιατροί.